Monday 22 October 2012

සෙවනැලි අතරින්... 5


,.,




ආ.......................හ්!!!!

එකපාරටම ඇහුනු වෙඩි සද්දෙත් එක්ක නැගුණු මර හඬ විජිත්ගෙ කන්වල දෝංකාර දුන්න..
ඒ හඬ තත්පර ගාණකට කලින් තමන් එක්ක කතා කරපු මනුස්සයගෙ බවට විජිත්ට සැකයත් තිබුණෙ නෑ...

අනේ මොකද්ද විජිත් මේ වෙන්නෙ?

කාමරේ මුල්ලක හිර වෙලා ඉඳගෙන විජිත්ගෙ පපුවට තුරුලුවෙලා මුවැත්තියක් වගේ ගෙවුණ ඒ මිනිත්තු දෙක අවසන සහේලි පියවි සිහියට ආව...

ෂ්... ෂ්..... සද්ද කරන්ඩ එපා සහේලි... විජිත් රහස් හඬින් කිව්ව...

වෙඩි සද්දෙන් පස්සෙ අගුලු වැටිල තිබුණ කන් නිදහස් වුණාට පස්සෙ අර බර අඩි එහෙ මෙහෙ දුවන සද්දෙටත් සහේලි තව තව විජිත්ට තුරුල් වුණා....

හරි ඌ ඉවරයි බොස්!!!  කවුරු හරි කියනව ඇහුණ

මට හොඳටම ෂුවර් මෙතන බෝල සමරෙ විතරක් නෙවෙයි තව කට්ටිය හිටිය... දෙකක් නෑ... අර පත්තරේ කැමරා කාරයයි කෙල්ලයි...
දුවන අඩි සද්ද ඇහුණ.......මුන් මේ කොහෙ හරි හැංගුණා!!
යන්ඩ දෙන්ඩ එපා හොයපල්ලා!!!!

සහේලි විජිත් දිහා බලල ඇස් තදින් පියාගත්ත...

එක පාරටම යමක් මතක් වෙච්ච විජිත් එක අතක් නිදහස් කරන් හෙමින් සැරේ ජංගමය අරන්  අංකයක් එබුව

පද්මෙ... වැඩි වෙලා නෑ.... මට ඉක්මනට කියන්ඩ ඩග්ලස් හේවගේ කියන්නෙ කවුද??

විජිත් රහස් හඬින් දුරකථනයෙන් ඇහුව

එහා පැත්තෙන් උත්තර දුන්නු පද්මෙ කිව්ව දේට විජිත්ගෙ ඇස් උඩ ඉන්දුන හැටි සහේලි බලන් හිටියෙ යන අතක් හොයාගන්ඩ බැරුව අතරමං වෙච්ච හිතෙන්....

විජිත්ට ජංගමය සාක්කුවට දාගන්ඩ ලැබුණෙ නෑ!!!

දඩාස් !!

දොරට වැදුණු පා පහරත් එක්කම ඇරුණු දොරින් තුවක්කු මානාගෙන කලු ඇඳි ඇස් බැඳගත් වුන් පොදියක් සහේලියි විජිතුයි හිටිය කාමරේට වැදුණ...
.......................................................................................

හ්ම් හ්ම්..................පලයල්ල ඇතුලට....

සහේලිවයි විජිත්වයි කොහේ දෝ  ඇතුලකට තල්ලු වුණා!!!

මේ වෙනකල් බැඳල තිබුණු ඇස්වල බැමි නිදහස් වුණත් ඇස් ඇරල කාමරේ දිහා බලන්ඩ සහේලිට බැරි වුණා...

නලලට අතක් තියල ආලෝකයෙන්  ඇස් මුවා කරගත්තු ඈ හෙමින් සැරේ වටපිට බැලුව

විජිත් තාමත් අල්ලගෙන ආව විදියටමයි...

කීපදෙනෙක් ගිනි අවි මානාගෙන වටේට!!

එයත් හිටියෙ ඇස් අරින්ඩ අසාර්ථක උත්සාහයක යෙදෙමින්

හහ් හහ් හා... මෙයාද මේ මහ ලොකු පත්තර වාර්තාකාරිණිය??

සහේලී ඒ සමච්චල් හඬ ඇහිච්ච දිහා බැලුව

සුදු ඇඳගත්ත මූණ වැහෙන තරමට ලොකු කලු කණ්නාඩි දාගත්තු කෙට්ටු බොකුටු කෙස් තියෙන මිනිහෙක් සහේලි ඉදිරිපිට මේසෙට හේත්තු වෙලා හිටිය...

ඇයි අපිට මෙහෙම කරන්නෙ?? ඇයි ඔහේල අපි පස්සෙ පන්නන්නෙ???

සහේලි හඬ අවදි කළා...

හෙහ් හෙහ් හෙහ් තමුන් කරල තියෙන දේ බරපතලකම තමුන් දන්නෙ නෑ නේද?? දැක්ක නේද තමුන්ගෙ ඇස් ඉදිරිපිටම අපි කියන දේ තුට්ටුවකට මායිං නොකරපු බෝල සමරෙට වෙච්ච දේ??
මෙයා බොහොම දැඟලුව සර්... දෙන්නත් එක්ක පැනල දුවන්ඩත් හැදුව.... තව පොඩ්ඩ එහෙ මෙහෙ වුණානං ගේන්ඩ වෙන්නෙ ඉතිං ම.....

තුවක්කුව මානගෛන සහේලි දිහා බලාගෙන හඬ අවදිකරපු දැවැන්ත මනුස්සයව අත ඔසවා නිහඬ කරපු කණ්නාඩි කාරයා අඩි දෙකක් ඉදිරියට ආව....

මට කොලේ වහන්ඩ එන්ඩ එපා තමුසෙල... මාව තම්බන්ඩ තමුසෙල ලඟ තියෙන ලුණුගොරක මදි ඕයි.......

ඔය කියන තරං අහිංසක නං තමුසෙල මොකටද බෝල සමරෙව හම්බ වුනේ???

කවුද කෙනෙක් කතා කරල කිව්ව ඒ ගොඩනැගිල්ලට එන්ඩ කියල යමක් කියන්ඩ තියෙනව කියල.... පත්තර වාර්තාකාරයො විදියට අපි ඒවගේ හෝඩුවාවල් පස්සේ එනව....ඒක සාමාන්‍ය දෙයක්

ඒ විජිත්

ආ.... හැබෑට.. කියමු බලන්ඩ තමුන් දැනගත්ත දේවල් එහෙනං දැන්???

අපි දන්නෙ නෑ...ඒ මනුස්සය එක්ක කතා කරන්ඩ අපිට ලැබුණෙ නෑ....ඔහේල ඇයි අපිට කරදර කරන්නෙ???

හහ් හහ්.. තා.....ම කරදර වුනේ නෑ.... තා....ම කරදර වෙන්ඩ පටං ගත්තෙවත් නෑ........හැබැයි රජෝ අපිට අවශ්‍ය දේ නොලැබුණොත් නං ඉතිං සෑ.......හෙන්ඩ කරදර වෙන්ඩ වෙයි.....

සර්.......... කෝල් එකක්!!!

මරුමුස් පාට හීන්දෑරි මිනිහෙක් දුරකථනය අරන් ආව

ඔවු ඇමති තුමා සිකුරා කතා කරන්නෙ

..................................

ඔවු ඔවු ඔවු දෙන්නම දැන් අපි ලඟ ඉන්නව...

......................................................

තාම නෑ ඇමතිතුමා... මං වැඩේ ඉවරයක් කරලම කෝල් එකක් දෙන්නංකො....

........................................

හරි හරි හරි.... දන්නවනෙ ඉතිං සිකුර වැඩක් කළොත්....

..................................

දුරකථනය විසන්ධි වුණා

හ්ම්!! හරි.. ඉඳගමු බලන්ඩ දෙන්නම දැන්... අපිට තියෙනව කතාවක්!!!

සිකුරගෙ සගයො බලෙන්ම විජිත්වයි සහේලිවයි සිකුර ඉස්සරහ පුටුවල  ඉන්දෙව්ව

දැන් මට කියමු බලන්ඩ පහුගිය සතියෙ තමුන් බලවර්ධන ඇමතිතුමාගෙ ඉන්ටවිව් එක වෙලාවෙ ගත්තු ෆොටෝ කොහෙද කියල??

ඒව ඉල්ලන්ඩ ඔහේ කවුද??  විජිත්ගෙ හඬ උස්ව ඇහුණ

ඉදිරියෙන් හිටිය අවිගත් මිනිහා තුවක්කුව විජිත්ගෙ කම්මුලට තියල තද කළා!!

සහේලි ඇස් දෙක තදින් පියාගත්ත!!

අනේ දෙයියනේ... මේ මොන හෙණ ගෙඩියක්ද පාත් වුණේ!!!!

මෙන්න සර් බඩු!!!.
විජිත්ගෙ කැමරා ආම්පන්න බෑගය අවුස්සපු එක මිනිහෙක් කෑ ගැහුව

අර ඔත්තුකාරයට පෙන්නන්ඩ අවශ්‍ය වුණොත් කියල ප්‍රින්ට් කරල අරන් ආව ෆොටෝදෙක මිනිහගෙ අතේ.....

කෝ මෙහෙ දෙනව....

සිකුර ඒ ‍ෆොටෝ දෙක අරන් ... ඒ දිහා ටිකක් වෙලා බලන් ඉඳල විජිතුයි සහේලියි දිහා මාරුවෙන් මාරුවට බලමින් ඒව කීතු කීතු වෙන්ඩ ඉරුව.............

විජිත් ලඟින් තුවක්කුව අරන් ඈත් වෙන්ඩ කියල අර මිනිහට සන් කළා....

මේ... මහත්තයා.... සිකුරත් එක්ක සෙල්ලං කරන්ඩ නං ලෑස්ති වෙන්ඩ එපා.......මේක ගොඩිං බේරගන්නවද නැත්තං බොහොම දුර ගෙනහිල්ල අර බෝල සමරෙ ට වෙච්ච දේම කරගන්ඩ ඕනෙද??

විජිත්ට එක පාරටම යමක් මතක් වුණා!!!!!

මහත්තය, ඔය බලවර්ධන ඇමතිතුමාගෙ මැර කල්ලිය මෙහෙයවන්නෙ සිකුරාජපති....ඔය මං දැං කිව්ව මනුස්සයත් කාලයක් මිනිහට වැඩ කරල දැන් ඈත් වෙලා බිස්නස් එකක් කරගෙන ඉන්න හාදයෙක්....මං බොහොම යාප්පුවෙන් තමා කැමති කරවගත්තෙ මේ වැඩේට.....

සහේලි එක්ක මේ හෝඩුවාව පාරෙ එන්ඩ කලින් පද්මෙ කතා කරල කිව්වෙ එහෙමයි...

ඒ කියන්නෙ මේ සිකුර තමයි සිකුරාජපති.......
මේ බොක්ස් එක ඇතුලෙ කැමරාවෙ තියෙන චිප් එකට අමතරව තව චිප් දෙකක් තියෙනව සර්!!!

හරි ගන්නව බලන්ඩ මෙහාට... අපි කොණක ඉඳල චෙක් කරමුකො....

සිකුරා කැමරාව අරන් මතක චිපයේ තිබුණු ඡායාරූප පරීක්ෂා කරන්ඩ පටං ගත්ත...

මං ඒ පින්තූර ටික මකල දැම්ම.... ටෙලිෆෝන් කෝල්ස් එන්ඩ ගත්තට පස්සෙ....

හ්ම් .... ඒකත් එහෙමද?? කමක් නෑ අපිම බලන්නංකො මකලද නැද්ද කියල....

නැවතත් සිකුරගෙ සමච්චල් හිනාව කාමරේ පුරාම දෝංකාර දුන්න

යාබද පුටුවෙ ඉඳගෙන තමන්ගෙ මූණ දිහා බලන් ඉන්න සහේලි දිහා බැලුව විජිත් හෙමින් සැරේ පුටු ඇන්ද මත තිබුණු ඇගේ අත අල්ලගත්ත..

විජිත් කැමරාවෙ තිබුණු ෆොටෝ ටික මැකුව කියල කිව්ව ඈට මතක තිබුණ....
ගත්ත කිව්ව කොපීස් දෙක වෙන්ඩ ඇති මේ ඉරල දැම්මෙ....ෂික් අපරාදෙ....හැබැයි.. විජිත් කිව්ව නේද ඔෆිස් එකේ සොෆ්ට් කොපි එකක් තියෙනව කියල...
යාන්තං ඇති..... ඈට හිතුණා

මැරයන්ගෙන් ලද පහරවලින් තුවාලවෙච්ච විජිත් ගෙ නළලෙන්  තාමත් ලේ ගලනව දැක්ක සහේලිගෙ හිත ඇතුලෙන් මහා වේදනාවක් පුපුරු ගහන්ඩ වුණා...කලු ඇඳගෙන මාර සේනාව වගේ ඇතුලට කඩාගෙන වැදුණු මිනිස්සු විජිත්වත් තමන්වත් එළියට ඇදගෙන ආහැටි....තුවක්කු බඳකින් විජිත්ට ගහද්දි සහේලි කෑගහපු හැටි,

අනේ පවු!!! මේ දේවල්වලට මාත් වගකියන්ඩ ඕනෙ.... ඒත් කවුද දන්නෙ මේ වගේ දරුණු අත්දැකීමකට මුහුණදෙන්ඩ වෙයි කියල..... යකාට බය නං සොහොනෙ ගෙවල් හදන්නෙ නෑ නෙ කියල පණ්ඩිතකමට විජිත් එක්ක කට මැත දෙඩෙව්වට..... විජිත් වුණත් හිතන්ඩ නෑනෙ මේ තරම් දෙයක්!!  ඒ අතරේ විජිත් තමන් තුරුලට අරන් හිටි හැටි.... හෙමින් සැරේ පහත් වෙලා නළල සිපගත්තු හැටි මතක් වෙලා හදිස්සියෙම සහේලිට තමන්ගෙ නළල අතගෑවුණා....ඈට හොරෙන්ම විජිත් දිහා බැලුණ....

විජිත් බර කල්පනාවක!!

මොනව හිතනවද මන්ද මමත්.... මේ වෙච්ච දේවල් අස්සෙ....

ඊලඟ මොහොතෙ පියවි සිහියට ආව ඈට ඈ එක්කම තරහ ගියා!!!

හ්ම්...... මේවගෙ ඒ ෆොටෝ  නෑ............දැං කියමු බලන්ඩ අපි කොහොමද විස්වාස කරන්නෙ තමුන් ලඟ මේ  තියෙන චිප් විතරමයි තියෙන්නෙ කියල.....?? ආහ්?

සහේලිත් විජිතුත් ගැස්සිලා තමන්ගෙ කල්පනා ලෝකෙන් මිදුනෙ සිකුරගෙ ගෝරනාඩුවට...

කතා නෑ නේද.......?? හොඳයි ඒකටත් මංම විසඳුමක් යොදන්නංකො.....

සිකුරා තමන්ගෙ සගයන් දිහාට හැරුණ

යනව ලක්සරණ පත්තර කන්තෝරුවට.... ගිහිල්ල දල්ලා හම්බ වෙනව.... මං දල්ලට කියල ඇති කරන්ඩ ඕනේ දේ කලින්ම..... වැඩේ කරල නැත්තං ඒක ඉක්මං කරවන හැටි මං කියල දෙන්ඩ ඕනෙ නෑනෙ??

හ්ම්!!! අපේ ඔෆිස් එකෙත් එතකොට මේ මිනිහට උදව් කාරයො ඉන්නව!!!! ගැලවිල්ලක් නැති වෙන හැඩයි...

විජිත්ගෙ හිත කීරි ගැහුණ... ඔෆිස් එකේ තියෙන ඩිජිටල් කොපි එක මතක් වෙලා

ඇත්ත කියන එක නුවණට හුරුයි.....!!!

ඒ ෆොටෝස්වල කොපි එකක් ඔෆිස් එකේ මගෙ කම්පියුටරේ තියෙනව....

විජිත් කිව්වම සහේලි විජිත් දිහා බැලුවෙ ඇස් උඩ ඉන්දන්!!! මේ මිනිහට මේ මොකක් වෙලාද කියල තමයි ඒ බැල්ම කිව්වෙ

හහ් හහ් හහ් හහ් හහ් හහ්..... සිකුරට හිනාව නවත්තගන්ඩ බැරි වුණා....ඒ හිනාවට වටේ තුවක්කු මානගෙන හිටිය දෙතුන් දෙනත් එකතු වුණා...

ඔය කතා කරන්නෙ.....

දැන් මං කිව්වනෙ ඒව තියෙන තැන......කරුණාකරල අපිට යන්ඩ දෙන්ඩ.... මේ ළමයගෙ ගෙවල්වලින් දැන් කළබල වෙලා හොයනවත් ඇති...

පොඩ්ඩක් ඉන්නව මහත්තය.... එහෙම තමුසෙ කියන කියන  වෙලාවට රිලීස් කරන්ඩ පුලුවන් මිනිස්සු ජාතියක් නෙවෙයි  තමුසෙල....  දැන් මේ  දැරිවි තනියම ඔහේ එක්ක අර පාලු ගබඩාව ලඟට ආවෙ ගෙදරින් අහල නෙවෙයි නෙ.... ඒ තමුසෙලගෙ රස්සාවෙ හැටි...අනික අපි දන්නවද තමුසෙල රස්සාවට කියල ඔය ඔත්තු හම්බ වෙන හැමතැනම යන එකේ මොනව කරනවද කියල ඔය ගියාම... ආ? ඒ හන්ද ගෙවල්වලින් අමුතුවෙන් බය වෙන්ඩ දෙයක් නෑ නේ.....!!!

දෙයියනේ මේ මිනිහ කියන කැත කතා.... සහේලිගෙ ඇස් දෙකෙන් ගින්දර පිට වුණා..... විජිත් දත් මිටි කමින් ඉවසන් හිටියෙ වෙලාවෙ හැටියට වෙන කළ හැකි යමක් නොතිබුණ හන්දයි....

ජංගමය නාද වුණා.....
කියනව....
..............
ෂුවර්ද තමුසෙට වෙන එකක්වත් නෑ කියල... සේරම කම්පියුටර්වල බැලුවද??
............
මකලම දැම්මද? ආයෙ පොඩි ඇදයක්වත් තියාගන්ඩ නං එපා.... දන්නවනෙ මේක කාගෙ වැඩක් ද කියල....??
..........
ඕකේ!!!
සැනසුම් සුසුමක් හෙලල ජංගමය විසන්ධි කරපු සිකුර කල්පනාවට වැටුන....

හ්ම්....! ලෑස්ති කරනවල ගෙනියන්ඩ

ටික වෙලාවකට පස්සෙ සිකුරගෙ අණින් වටේ හිටිය කට්ටිය එකතු වෙලා නැවතත් සහේලිගෙයි විජිත්ගෙයි අත් බැඳල දැම්ම.....

දෙයියනේ මොනව වෙන්ඩද මේ යන්නෙ.... අනේ මගෙ අහිංසක අම්ම....!!!!

සහේලිගෙ ඇස්වලින් කඳුලු ගලාගෙන ආව.....

අඬන්ඩ දෙයක් නෑ........තමුන් දන්නවනෙ දැන්!!! තමුන් අත ගහල තියෙන වැඩේ බරපතල කම.... ඒක තේරෙනව නං, ඒකෙන් තමුන්ට වෙන්ඩ පුලුවන් දේවලුත් වැටහෙන්ඩ එපැයි......
තමුන්ල හොඳ........ට මතක තියාගන්නවල.... මෙතන සිද්ධ වෙච්ච දේවල් හෝ තමන් ලඟ තිබුණ ෆොටෝස් හෝ පබ්ලිෂ්වෙලා තිබුණොත් තමුන්ට ලැබෙන උත්තර මීට වඩා බොහෝ.........ම දරුණු වෙන බව.... ඒ නිසා පණට ආදරයක් තියෙනව නං දෙන්නම පරිස්සමෙන් වැඩ කළොත් හොඳයි... ආයෙ අපිට මේ ගැන තමුසෙලට මතක්  කරල දෙන්ඩ ඉඩ තියන්ඩ නං එපා!!! ප්‍රතිඵල සෑහෙන්ඩම දරුණු වෙයි....හා බඳිනවල දෙන්නගෙ ඇසුත්..... !!
මෙන්න තමුසෙගෙ මොබයිල් එක.... තමුසෙ පො....ඩ්ඩක්වත් අමතක කරන්ඩ එපා තමුසෙට මේ ගැන ඔත්තුව දුන්න එකා හොයාගන්න එක අපිට ඒ හැටි අමාරු වැඩක් නෙවෙයි කියන එක... ඒ හන්ද බොහො.....ම පරිස්සං වෙලා ඉන්ඩ කියනව ඌටත්....

තමන්ගෙ ජංගමය තමන්ගෙ අතේ මිට මෙලවෙනව විජිත්ට දැණුන....
පිටට තැබුණ අත් දෙකකින් තල්ලුවුණ සහේලියි විජිතුයි විසි වෙමින් ඉදිරියට ඇදුණ
..........................................................................................


බරාස්!!!!

වෑන් රිය තිරිංග තද වුණේ මහ හඬින්

කඩිමුඩියෙ ඇස් බැමි, අත් බැමි ලෙහුණ.....

සහේලිත් විජිතුත් එළියට තල්ලු වුණා.... වැටිච්ච වේගෙට සහේලි බිම ඉන්දවුණා.....

සහේලිගෙ හෑන්ඩ් බෑග් එකයි, විජිත්ගෙ කැමරා ආම්පන්න බෑග් එකයි එලියට විසි කරපු වෑන් රිය ඉවතට ඇදුනෙත් දොර මහ හඬින් වැහුණෙත් එකටම වාගෙ

සහේලි... ඔයාට තුවාලද??

සිහිඑලවාගත්තු මොහොතෙ විජිත් නැගිටගන්ඩ බැරුව ඉන්න සහේලිට නැගිටින්ඩ වාරු දුන්න....

හරි මට ලොකු අමාරුවක් නෑ..... අර බෑග් දෙක  අහුලගන්ඩ....

ශික්.... මගේ කැමරාව ඉවර ඇති!!!

විජිත් හෑන්ඩ් බෑග් එක සහේලිට දෙන ගමන් කිව්ව....

බලන්ඩ බලන්ඩ... මොකද වෙලා තියෙන්නෙ කියල....

හම්මේ!!! අපි දෙන්නගෙ මාරකයක් පැන්නද කොහෙද ...!!! මේ .... ඒව බල බල ඉන්ඩ වෙලාවක් නෑ. සහේලි .. ඉක්මනට මේ යන ත්‍රීවීල් එකක නගිමු....  වැඩි වෙලා ඉන්ඩ හොඳ නෑ මෙතන
දැන් වෙලාව කීයද??

දොළහ හමාරයි....

අනේ විජිත් ආන්ටිගෙන් කෝල් විසි තුනක්!!!!! ආන්ටි හොඳටම බය වෙලා ඇති... පොලීසියට කියලද දන්නෙත් නෑ.... බැනුං අහන්ඩත් වෙයි හොඳටෝම.....අම්මට නං මං කතා කළානෙ ඔෆිස් එකෙන් එන්ඩ කිට්ටුව...දැන්වත් ආන්ටිට කෝල් එකක් දෙන්ඩ ඕනෙ....

ඒ අස්සෙ ජංගමය එලියට ඇදල බලපු සහේලිට දෙලොව රත් වුණා

දැන් එපා සහේලි... අපි වෙන දෙයක් වෙන්ඩ කියල කෙලින්ම එහෙට යමු... ආන්ටි මොනව හරි කිව්වොත් මං හරි ඇවිත් කියන්නං හදිස්සියෙ මිනිස්ට්‍රියක මීටිමක් කවර් කරන්ඩ වුණා  අපි දෙන්නට... කෝල් එකක්වක් දෙන්ඩ විදියක් තිබුණෙ නෑ ෆෝන් ඕෆ් කරල සෙකියුරිටි ලඟ තියල යන්ඩ වුණා කියල... එතකොට හරි නෙ...

එහෙම කියල විජිත් ඇදල යන ත්‍රීවීල් එකකට අත දැම්ම....දෙන්නටම සැනසිල්ලෙ හුස්මක් වැටුණෙ ඒකෙ ඉඳගත්තමයි
............................................................................................................................................

චෙක් අපරාදෙ........ඇයි සර් අරුන්ට යන්ඩ දුන්නෙ......දැන් උන් ඔය ඉස්ටෝරිය පත්තරේ දැම්මොත් ඒම අපිට ලොවෙත් ඉන්ඩ වෙන්නෙ නෑ නෙ....

හෙහ් හෙහ්.....උඹලට තේරෙන්නෙ නෑ... උන් දෙන්නගෙ මූණු දැක්කෙ නැද්ද?

ඇස් පණාපිටම තමන්ට තොරතුරු දෙන්ඩ ආව මිනිහ මැරිල වැටිල ඉන්නව දැක්කට පස්සෙ උන්ට ඕක පත්තරේ දාන්ඩ හිතේ හයියක් හිටින්නෙ නෑ....

අනිවාර්යයෙන්ම උන් දෙන්නගෙ මොකක් හරි ලව් සීන් එකකුත් තියෙනව... එහෙම තියෙද්දි කොල්ල ලඟ තව කොපි තිබුනත් කීයටවත් ඕක පබ්ලිෂ් කරල අවදානමක් ගන්නෙ නෑ......

අනික අර කෙල්ලගෙ ගෙදරින් පොලිසියට එහෙම නිකං හරි කිව්ව නං  ඒකත් කරදරයක් 
වෙනව...මේවගේ වැඩ කරද්දි තුවක්කු ඉස්සර කරගෙන බෑ... මොලේ පාවිච්චි කරන්ඩ ඕනෙ... මොලේ... මොලේ.....

හා හා.. ඔන්න ඔය ගන්නව ඇමති තුමාට කොල් එකක්....යාන්තං ඒ  හිසරදේත්  ඉවරයි
............................................................................

විජිත්, ඔයා පරිස්සමෙන් ගියා නේද??

ඔවු සහේලි.... කෑවද??

කෑව....ඔයා??

මගින් නවත්තල කොත්තුවක් අරන් ආව....කන්ඩ පිරියක් නෑ... අත ගාල අතගාල කටක් දෙකක් කාල ඩස්බින් දැම්ම. ඒක නෙවෙයි ආන්ටි මොනවත් ඇහුවෙ නැද්ද??

නෑ ....මට පුදුමයි විජිත්... ආන්ටි කිසිදෙයක් ඇහුවෙත් නෑ....මුලදි නං මූණ කොරහක් විතර වෙලා හිටියෙ... පස්සෙ මං කිව්ව අර ඔයා කියපු විදියටම කතාව... මිනිස්ට්‍රි එකේ රෑ වෙනකල් මීටිමක් තිබුණ කියල.... ඒ පාර සද්ද නැතුව ඉඳල දැන් මහන්සිත් ඇතිනෙ......වොෂ් එකක්දාගෙන කෑම කන්ඩ කිව්ව

හ්ම්!!! යන්තං ඇති... මං බයේ හිටියෙ... මේ අස්සෙ ඔයාව බෝඩිමෙනුත් එළියට දායි කියල...

නෑ.. එහෙම අවුලක් නෑ.... ඔයාගෙ නළලෙ තුවාලෙ රිදෙනවද??

ඔවු ටිකක් ඇදුං කනව.....

හ්ම්!!!!

දුක් වෙන්ඩ එපා සහේලි ඒක ඇරිල යයි.....

ආ මං මොකටද දුක්වෙන්නෙ?? මං මොකද කියල ඇහුව විතරයි.... මට ඔයා එක්ක පුදුම තරහයි විජිත්... බලන්ඩ ඔයා අර කොපීස් දෙකමත් අද දාගෙන ඇවිල්ල... ඒක අර මිනිස්සුන්ට අහු වුණා... ඒ මදිවට ඔෆිස් එකේ තිබුණ කොපි එක ගැනත් ඔයා කිව්වනෙ..... දැන් ඒකත් ඩිලීට් කරන්ඩ ඇති අර මිනිස්සු.....ශික්!!!!ඔයා නං හරිම කෙයාලස් පිරිමියෙක් විජිත්.... අපරාදෙ....දැ

සහේලි, මේ අහන්ඩ... මම කෙයාලස් පිරිමියෙක් කිව්ව නෙ ඔයා දැන්... ඔයා ඔය වගකීමෙන් කරන ප්‍රකාශයක් නෙවෙයි, දැන් මේ සිද්ධිය ගැන හෝ ඒකෙ බරපතලකම ගැන හරි හැටි දන්නෙ නැති නිසා කරන ප්‍රකාශයක් කියල දන්න නිසා මං තරහ ගන්නෙ නෑ ඔයා එක්ක..
ඒත් පොඩ්ඩක් මටත් ඇහුම් කන් දෙන්ඩ...

ඉතින් කියන්ඩ.....

සහේලි, මතකනෙ අර කාමරේ හිරවෙලා ඉන්න අතරේමං පද්මෙට කතා කරල ඇරහුව අර ඩග්ලස් හේවගේ කවුද කියල....

ඔවු....

ඒ කවුද දන්නවද??  මිනිහව ෆීල්ඩ් එකේ ප්‍රසිද්ධ වෙලා තියෙන්නෙ බෝවල ඩගී කියල. ඒ ඇවිල්ල ලංකාවෙ අංක එකේ  මත්කුඩු ජාවාරම්කාරය... අන්න ඒකයි පද්මෙ මට ඒ වෙලාවෙ කිව්වෙ.....දැන් පද්මෙගෙ ජීවිතේ පවා අනතුරේ...මට එතකොටයි තේරුණේ අහම්බෙන් අපි ගත්තු ෆොටෝවල මේ හැටි වටිනාකම මොකද්ද කියල...අපි ඔය ෆොටෝස් ඉරිද පබ්ලිෂ් කළා නං මිනිස්ටර් බලවර්ධන බලයෙ ඉඳල ඉවරයි!!! ඔය සිකුර කියන්නෙ මිනිස්ටර් බලවර්ධනගෙ සේරම මැර වැඩ මෙහෙයවන සිකුරාජපති කියන මිනිහ.... ඔයාට තේරෙනවද?? අපි මේ කරන්නෙ මහ අවදානම් වැඩක්... ඒ සේරම දැනගෙන තවත් සෙල්ලං කරන්ඩ බෑ අපිට....

හ්ම්... අයි ඈම් සෝ සොරී.. විජිත්........මං ඔයාට රූඩ් විදියට කතා කළාට.. මට දැනුයි තේරෙන්නෙ... අපි අතගහපු වැඩේ බරපතලකම.... හ්ම්.. අම්මේ... ඒ ගැන හිතද්දිත් මාව ගැහෙනව වගේ!!!!

සහේලි, ඒ වෙලාවෙ මං ඒ ඩිජිටල් කොපි එක ගැන කිව්වෙ.. මට මගේ ජීවිතේ ගැන ගත්තත් ඔයාගෙ ජීවිතේ ගැන අවදානමක් ගන්ඩ බැරි හන්දයි......මොන දේටත් වඩා මම ඒ වෙලාවෙ ඔයාව ආරක්ෂා කරගන්ඩ ඕනෙනෙ....

අහම්..... අහම්...

සහේලිට කැස්සකුත් ආව එකපාරටම විජිත් කියපු දේට....
හ්ම්...!!! සහේලි මොනවත් නොවුණ වගේ රඟපාල කතාකළාට.. අහම්බෙන් විජිත් නළල සිපගත්තු ඒ නිමේෂය ආයෙමත්  ඇගේ මුවගට සිනාවක් එක්කළා.....
හොඳ වෙලාවට මොබයිල් එකෙන් විජිත්ට මගෙ මූණ පෙන්නෙ නැත්තෙ... ඈට හිතුණ....

සහේලි...අපිට තියෙන තර්ජන බලපෑම් එක්ක  අපි මේ වෙලාවෙ කිසිම විදියකින් මේ වෙච්ච දේවල් කිසිම කෙනෙක්ට හෙලි කරන එක හොඳ නෑ, දැන් අපි දන්නවනෙ... අපේ ඔෆිස් එකේ පවා ඒ මිනිස්සුන්ගෙ උදව්කාරයො ඉන්නව කියල...

ඔවු.. විජිත් අපි පරිස්සං වෙන්ඩ ඕනෙ තමයි!! ඒත් මේ අසාධාරණ වැඩ තවත් ඉවසන්ඩ පුලුවන්ද විජිත්...මිනිහෙක් අමු අමුවෙ මරල දාන එක උන්ට කිරි කජු කන්න වගේ!!!

හ්ම්!!! ඔයා හරි.....අද පොඩ්ඩක් එහෙ මෙහෙ වුණා නං අපි දෙන්නටත් ඒ ඉරණමම තමයි සහේලි... මොකද්දෝ වාසනාවක් තිබුණ හන්ද තමයි ඔයයි මායි අද මේ මෙහෙම කතා කරන්ඩ ඉතුරු වෙලා ඉන්නෙ

ඒ වුණාට.. මේව එහෙම ලේසියෙන් අතාරින්ඩ පුලුවන් දේවල් ද විජිත්?? ඇයි ඔයාට තේරෙන්නෙ නැත්තෙ.. මේ ලොකු මිනිස්සු මේ රට හූරගෙන කන්ඩ ඕනෙ කමට ලං කරන් ඉන්න ජාවාරං කාරයො ගැන අපි හෙලි කළේ නැත්තං වෙන කවුද මේව රටට කියන්නෙ
මං නං කියන්නෙ විජිත් අඩු ගානෙ අපි ෆොටෝ නැතත් ඒ ගැන පත්තරෙන් ඉඟියක් හරි දෙන්ඩ ඕනෙ රටට

සහේලි.............

ඇයි විජිත්...

සහේලි, මේ අහන්ඩ................

දැන් මේවෙලාවෙ ඔයා ඔය ආටිකල් එක ලියල දැම්මොත්... අපි දෙන්නටම වෙන්නෙ අර බෝල සමරෙ කියන අපි නන්නාඳුනන මනුස්සයට වෙච්ච දේමයි.....මිනිස්ටර් බලවර්ධනට තියෙන හයිය ඔයා දන්නවනෙ... බලවර්ධනයි බෝවල ඩගියි අතරෙ තියෙන සම්බන්ධකං ගැන හෙලි කරන්ඩ ගිහින් මට ඔයාව නැති කරගන්ඩ බෑ සහේලි... මොනම දෙයක් හන්දවත් මට ඔයාව නැතිකරගන්ඩ බෑ........මං දන්නව ඔයාටත් ඒක එහෙමයි.. ඔයා දැන් මං මෙහෙම කිව්වට ඒක පිලිගන්න එකක් නෑ.. ඒත් මගේ හිත දන්නව....ඒක ඔයාගෙ හිතත් දන්නව.. ප්ලීස් සහේලි තේරුංගන්ඩ....අපි කැමති වුණත්... අකමැති වුණත් .. අපිට කරන්ඩ වෙන්නෙ  එක දෙයයි......

 විජිත්ගෙ හඩට පරාජිත ස්වරයක් ගැබ් වෙලා තිබුණ කියල සහේලිට දැණුන....

ඒ මොකද්ද විජිත්?? සහේලි ඇහෙන නෑහෙන ස්වරයෙන් ඇහුව

ඒ තමයි මේ සිද්ධ වෙච්ච කිසිම දෙයක් සිද්ධ වුණේ නෑ වගේ ඉස්සරහට යන එක.......මේක අමතක කරල දාන එක!!!

අර සිකුරාජපති කිව්ව වගේ සදහටම ..... සදහටම ඒ සිද්ධීය අමතක කරල දාන එක...
එචිචරයි.......!!!


Friday 19 October 2012

සෙවණැළි අතරින්... 4



විජිත් ආපහු යන දිහා බලන් හිටිය සහේලි ආපහු ගේ ඇතුලට ගියේ දහසකුත් ප්‍රශ්න ඔලුවේ තියාගෙන.

ඇමතිගේ ජීප් එක - විජිත් ට යි එයාටයි ආපු කෝල් - ෆොටෝ ... මේ දේවල් වලින් ප්‍රහේලිකාවේ කෑලි ටික එකතුකර ගන්ට සහේලිට වගේම විජිත් ටත් අමාරු උනේ නැහැ. විජිතට අන්තිමට ආපු කෝල් එකේ කිව්ව ෆොටෝ මොනාද කියල ආයේ සැකයක් තිබුනේ නැහැ දෙන්නටම. 

ෆොටෝ කීව ගමන් විජිතට එක පාරටම මතක් උනේ එදා ඇමති තුමා ගේ ඔෆිස් එකේදී එයා ගත්තු ෆොටෝ එකයි, ඒ වෙලාවේදී ඇමතිතුමා කලබල වෙලා කෑ ගහපු හැටියි.

ඒත් ඒ ෆොටෝ එකේ තියෙන ඔච්චර ලොකු වැදගත්කම මොකද්ද?


බෙදා ගත්තු බත් එකේ මාළු පිණි අනා ගත්තට සහේලිට කන්ට පිරියක් තිබුනේ නැහැ. එයාගේ ඔලුවේ තිබුනේ ෆොටෝ එකේ තියෙන ලොකු වැදගත්කම මොකද්ද කියන එක. අන්තිමට කටක් දෙකක් කාල සහේලි කාමරේට ගියේ නිදා ගන්න. 


"විජිත් ට දැන් නම් ඔෆිස් එකට යන්න වෙලා..."සහේලි තමන්ටම කියා ගත්තේ ඔරලෝසුවේ වෙලාව දැක්කම.
මැසේජ් එකක් එවනවා කිව්වට තාම නැහැනේ...තාම මගවත්ද? සහේලි ෆෝන් එක චෙක් කරන ගමන් හිතුව.
කෝල් එකක් දෙන්නද...ම්ම්ම් එක්කෝ මම මුණ කට හෝදලා බුදුන් වැඳලා ඇවිත්ම කෝල් කරලා බලනවා. 

සහේලි එහෙම තීරණය කරේ චුට්ටක් පරක්කු උන ගමන් එයා කෝල් කරොත් විජිත් ගැන එයා වද වෙනව කියල විජිත් හිතාවි කියල. 
හැබැයි විජිත් එහෙම හිතන එකේ වැරැද්දකුත් නැහැ කියල සහේලිට තමන්ගේම හිත යටින් යන්තමට මුමුණනවා ඇහුන.

***


'හායි මැඩම්.  රීච්ඩ් ඔෆිස් සේෆ්ලි. සී යු
ටුමෝ. ටෙක් කෙයාර්. බී සේෆ්.'
 
 විජිත් එවල තිබිච්ච මැසේජ් එක දෙතුන් වතාවක් කියවලයි සහේලි නිදන්ට ගියේ. හෙට උදේ එළිවෙනකම් ඉන්න බැරි ගතියක් එයාට දැනුනේ ෆොටෝ එකේ රහස එක්ක හොඳ නිවුස් එකක් ඉව වැටුණු 'රිපෝටර් උණ' හදුනා නිසාද...නැත්නම් විජිත්ට කරදරයක් වේවි කියල බය හිතුන නිසාද...ඒ දෙකම නිසාද කියල එයාට හිතාගන්න බැරි උනා.

***

"විජිත්...ඔයා හිතන්නේ අපි මේ කේස් එක බොස්ට කිව්වොත් හොඳයි ද?"
සහේලි විජිත්ගෙන් ඇහුවේ දෙන්නත් එක්ක ඔෆිස් එකේ උදේ තේ එකක් බොන ගමන්.


"ම්ම්...මේකයි සහේලි ...මට මෙතන ලොකු නිවුස් එකක් පේනවා. නමුත් බොසා ට උනත් ඔය නොයෙකුත් පොලිටිකල් කනෙක්ෂන්ස් තියෙනවනේ. මිනිහ ව ට්‍රස්ට් කරන්න පුලුවන්ද කියල මට ෂුවර් නැහැ...අවදානමකුත් තියෙනවා තමයි. ඒත් යකාට බය නම් සොහොනේ ගෙවල් හදන්නේ නැහැනේ!"
 
"ඔව් ...අපි මේ ගැන තව ටිකක් කරුණු හොයාගන්න කම් මේ කතාව අපි දෙන්නගෙන් එහාට යන්ට ඕනි නැහැ...ඒත් මට හිතාගන්ට බැරි මේ ෆොටෝ එකට ඇමති ඔච්චර බය මොකද කියලයි...ඒ ෆොටෝ එකේ හිටිය අනිත් කෙනා කවුද විජිත්?"

 
විජිත් වාඩි වෙලා හිටිය පුටුවේ පිටිපස්සට හේත්තු වෙලා හිනා උනා.
"හෙහ් හෙහ්...අන්න ඒක තමා සහේලි දවසේ ප්‍රශ්නය! ඔන්න ඔය මිනිහ තමා දැන් අපිට තියෙන ලොකුම හෝඩුවාව"

 
"ම්ම් ..." සහේලි තේ උගුරක් බීල යටි තොලත් හපාගෙන කල්පනා කරනවා. එයාටම නොදැනී වම් සුළඟිල්ලෙන් කන ගාව තිවුණු කොණ්ඩ කැරැල්ලක් කරකවන හැටි විජිත් බලාගෙන හිටියේ ආසාවෙන්.
 

"විජිත්.."
...
"විජිත්!"
.....
"විජිත්!! මේ ... මොකෝ දවල් හීනද?"
සහේලි දිහා බලාගෙන චුටි වෙලාවකට වෙනමම ලෝකෙකට ගිහින් හිටපු විජිත් ගැස්සිලා වගේ සහේලි දිහා බැලුව. සහේලිට තරහත් ගිහින් වාගේ. මුණත් රතු කරන්.
 

"ඕ වෙරි සොරි සහේලි...යේස්? යු වර් සෙයින්?..."
"මම ඇහුවේ විජිත් ඔයා අර ෆොටෝ එක ප්‍රින්ට් කරාද? ඒකෙ කොපීස් ගත්තද?"
"ප්‍රින්ට් කරේ නම් නැහැ සහේලි. ඒත් මේ ඔෆිස් එකේ තියෙන ඩිජිටල් කොපි එකට අමතරව තවත් කොපීස් දෙකක් අරන් තියෙන්නේ. කැමරා එකේ මෙමරි එකෙන් නම් මම අයින් කරා"
"ම්ම් ඔව් ඒක හොඳයි. මටත් කොපි එකක් දෙන්න විජිත්"
"ඔයාට?"
විජිත් ඒකට එක පාරින් හා නොකිව් එක ගැන සහේලිට ඇති උනේ පුදුමයක්. චුටි තරහකුත් ආව.


"ඇයි?.. මේ ස්ටෝරි එක මටත් අයිතියි විජිත්! අපි දෙන්නම මේකේ හවුල් කාරයෝ...ඔයාට මාව විශ්වාස නැත්ද? මෙච්චර අපි එකට වැඩකරනවා..ඔයාට -"

 
"හෝව් හෝව්! මැඩම් අයියෝ ඔයා වරදවා වටහා ගත්තනේ ඔන්න..ළමයෝ...මම කිව්වේ ඔයා ගාව කොපි එකක් තියාගන්න එක ඔයාගේ ආරක්ෂාවට හොඳ නැහැනේ. ඒකයි. දැන දැන ඔයාව කරදරේ දාන්න මම කැමති නැහැ. අනික ඔයා කෙල්ලෙක්-"

 
"විජිත් ...කෙල්ලෙක් කියල මට විශේෂ සැලකිලි ඕනි නැහැ! ඔයා වගේම මාත් කරන්නේ මගේ ජොබ් එක. ප්ලීස් ලෙට් මි ඩූ මයි ජොබ් ඕ කේ ?  ... දැන් ඔයාම කීවනේ යකාට බය නම් සොහොනේ ගෙවල් හදන්නේ නැහැ කියල. මටත් ඔයාට කියන්න තීන්නේ ඒක තමයි!"

***


එදා සහේලිට හොඳටම වැඩ. ඒ නිසා හවස් උනා තේරුනෙත් නැහැ. ආයේ විජිත් එක්කල කතා කරන්ට වත්, ඒ ප්‍රශ්නේ ගැන හිතන්ට වත් වෙලාවක් තිබුනෙත් නැහැ. දවසේ වැඩ ටික ඉවර වෙලා හුස්මක් ගන්ට උනේ නැහැ විජිත් ආව සහේලිගේ මෙසේ ගාවට කලබලෙන්.
 

"විජිත්...ඇයි කලබලෙන් වගේ...ආයෙත් අර...?"
සහේලි හිතුවේ ආයෙත් විජිත් ට කෝල්ස් එන්න අරන් කියල.


"සහේලි..ඔයා වැඩ ඉවරයි නේද?"
"ඔව්..."
"හරි. එහෙනම් යමු මාත් එක්කල."
"යමු? කොහෙද? ඊටත් දැන් හවස පහ මාරත් වෙලා..."

 
ඒ පාර විජිත් සහේලිගේ මේසෙට අත් දෙක තියල පාත් වුණා.
"මිස් සහේලි. ඔයා කීව නේද ඔයා රිපෝටර් කෙනෙක්. කෙල්ලෙක් කියල විශේෂ සැලකිලි ඕනි නැහැ කියල? රිපෝටර් ලට හවස රෑ කියල වෙනසක් නැහැ කියල ඔයා දන්නවනේ...අපි දෙන්න පාට්නර්සලා කියල ත් කීව නේද?..එහෙනම් දැන් ඇයි ඔයා මේ කියන්නේ අතට ආව හොඳ ටිප් එක බලන්න යන්න හවස් වෙලා වැඩි කියල? ආ? ඇයි ඔයා කලුවරට බයද?"
විජිත් ඒ අන්තිම ටික ඇහුවේ පොඩි නෝන්ඩි හිනාවකුත් දාගෙන. 


විජිත් මේ යන්න කතා කරන්නේ අර බලවර්ධන ඇමතිගේ ප්‍රශ්නේ ගැන මොකක් හරි හෝඩුවාවක් දැනගන්ට කියල තේරුණු නිසා සහේලි දඩ බඩ ගාල නැගිට්ටේ හෑන්ඩ් බෑග් එකට එයාගේ සටහන් පොතයි පෑනයි, ටේප් රෝකොඩර් එකයි දාගන්න ගමන්.

"හරි හරි විජිත්. මම ඇහුවේ කොහෙද යන්නේ කියලනේ...ඔච්චර දිග ලෙක්චර් දෙන්නේ...ඕකේ...මම ලෑස්තියි. අපි යමු"

 
***


"විජිත්...ඔයාට ෂුවර් ද තැන මේක කියල?"
සහේලි එහෙම ඇහුවේ ඒ අතෑරලා දාපු බිල්ඩිමේ කාත් කවුරුත් පෙනෙන්නට හිටියේ නැති නිසා.
 

"ඔව්...මගේ කන්ටැක්ට් එක එවපු ඇඩ්රස් එක නම් මේක තමා..."
විජිත් ෆෝන් එක අරන් එයාට ඇවිත් තිබුණු මැසේජ් එකේ තිබුණු ඇඩ්රස් එක ආයෙත් පාරක් චෙක් කරා.

එදා බලවර්ධන ඇමති එක්ක හිටපු අනිත් කෙනා ගැන විජිත් විපරම් කරද්දී එයාට ලැබුණු ඔත්තුවක් ඔස්සේ තමයි දෙන්න මේ තැනට ආවේ. විජිත් ට ලැබුණු පණිවුඩේ අනුව නම් මේ කෙනා ගොඩක් බලගතු පුද්ගලයෙක්. ඒක නිසාම එයා ගැන එළිපිට කවුරුත් කතා කරන්ට බයයි. පොඩි හෝඩුවාවක් දෙන්න උනත් කැමති වෙන්නේ මේ වගේ පාලු තැනකට ඇවිත් විතරයි.

හැබැයි සහේලිට නම් විජිත්ගේ මේ ඔත්තුකාරය ගැන තිබුනේ සැකයක්.
"ඔයා කොහොමද විජිත් දන්නේ මේ අපිට අටවපු උගුලක් නෙවි කියල?"


"මේකනේ සහේලි...බලවර්ධනට තියෙන බලය අනුව...මිනිහට අපිට අනතුරක් කරන්ට ඕනි නම් දැනටමත් කරලා. අපි දෙන්න තාම යහතින් ඉන්නේ මිනිහට අර ෆොටෝ ඕනි නිසා. මිනිහට අපිව මේ වගේ තැනකට ගෙන්න ගන්න උවමනාවක් නැහැනේ. අනික මට පද්මේ විශ්වාසයි. ඌ මට කාලයක් තිස්සේ අන්ඩර් වර්ල්ඩ් එකේ යන කේස් ගැන හොඳ ටිප්ස් දෙන එකෙක්. පද්මේ තමා මට මේ අද හම්බු වෙන්න ආව මෑන් ගැන කීවේ...මෑන් ව ෂුවර් නැත් නම් පද්මේ මට මිනිහව රෙකමෙන්ඩ් කරන්නේ නැහැ"

 
"විජිත්...දැන් නම් වෙලාව හරියටම හතයි. හත ට බිල්ඩින් එකේ දොර අරන් ඇතුලට එන්න කියල නේද කිව්වේ?"
"ඔව්...හරි..අපි යමු"

 
***



කාලයක් තිස්සේ පාවිච්චි නොකර හිටි නිසාද කොහෙද ඒ ගොඩනැගිල්ල ඇතුලෙන් ආවේ හරිම මුස්පේන්තු පුස් ගඳක්. ඇතුලේ ලයිට් වැඩ කරන්නෙත් නැහැ. කළුවරයි. වෙලාවට විජිත් ළඟ පොඩි ටෝච් එකක් තිබුන.

විජිත් මුලින් ඇතුලට ගිහින් සද්දෙන් උගුර පෑදුවේ කවුරුත් ඉන්නවද බලන්ට. එයාල ඇතුල් වෙලා තිබුනේ ලොකු ශාලාවකට. 


කාලෙකට කලින් ගබඩා කාමරයක් වෙන්ට ඇති. සහේලිට හිතුන. 

ඒ ශාලාවේ එහා මුල්ලේ මුණ හරි හැටි නොපෙනෙන විදිහට ඔලුව පාත් කරගත්ත කවුදෝ ඉන්න විත්තිය මුලින්ම දැක්කේ සහේලි.

***


"ඔහේ ට මොනවාද අපිට අර ෆොටෝ එක ගැන කියන්න පුළුවන්?" අඩි දහයක් විතර දුරින් හිටගෙන උන්නු කෙනාගෙන් එහෙම ඇහුවේ විජිත්.


"මහත්තය....මහත්තයල මේ සෙල්ලන් කරන්ඩ හදන්නේ මහ විසකුරු මිනිහෙක් එක්කල...මම ඔය සර්පයා ව හොඳට අඳුනනවා...මට පුළුවනි ඕකගේ නම කියන්ඩ විතරයි. ඊට එහා දෙයක් මට කරන්න බෑ. ඉතුරු හරිය මහත්තෙලා අතේ"

 
"හරි. ඒ ෆොටෝ එකේ ඇමතිතුමා එක්ක හිටියේ කවුද? අපිට කියන්න." සහේලිට ඒ නම දැන ගන්නකම් ඉවසිල්ලක් තිබුනේ නැහැ.
 

"ඩග්ලස් හේවගේ"
සහෙලිවත් විජිත්වත් ඒ නම දැන ගෙන හිටියේ නැහැ.
 

"ඔහේ මොකද අපිට උදව් කරන්නේ?" දෙන්නටම තිබුණු ප්‍රශ්නේ මුලින් ඇහුවේ සහේලි.
"මම කීවනේ නෝනා...මට කියන්ඩ පුළුවන් නම විතරයි...දැනටමත් මගේ ජීවිතේ අනතුරේ..." 

 
ඒත් එක්කම කවුරු හරි කෙනෙක් එළියේ ඇවිදිනවා වගේ ඇහුන තුන්දෙනාටම. තුන්දෙනාම ගල් ගැහුනා මොහොතකට. අඩි සද්දේ ටික ටික දොර ලඟට ලං වෙනවා. බර අඩි. සද්දේ හැටියට දෙතුන් දෙනෙක්.

ඉස්සෙල්ලම ක්‍රියාත්මක උනේ විජිත්. 

සහේලිගේ අතින් අල්ලගත්ත එයා ශාලාවේ පිටිපස්ස දොර දිහාට දුවන්ට ගත්ත.
පිටිපස්ස දොරින් ඇතුළු වෙන්න තිබුනේ තවත් අඳුරු කාමරේකට. පොඩි ඔෆිස් රූම් එකක් හැටියට පාවිච්චි කරපු එකක්. 
සහේලි ව ඇදන් කාමරේට ඇතුළු වෙන කොටම තමයි වෙඩි සද්ද ඇහෙන්ට ගත්තේ.

කාමරේ දුවිලි පිරුණු පොලවේ මුල්ලකට වෙලා විජිත් හිටියේ සහෙලිව තදින් පපුවට තුරුළු කරන්.


වෙඩි සද්ද එක්කම මිනිහෙක් මර ලතෝනි දෙනවාත් ඇහුන.


කිසි දෙයක් හිතා ගන්ට සහේලිට වෙලාවක් තිබුනේ නැහැ. ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට මරණ භය දැනුන. වේගෙන් පපුව ගැහෙනවා. 

සහේලි තව තවත් විජිත්ට තුරුළු උනේ ඇස් දෙක පියාගෙන.

කාමරෙන් පිට මොන මොනවා වෙනවද කියල හිත හිත සහෙලිව තුරුළු කරන් හිටිය විජිත්ගේ මුණේ පුංචි හිනාවක් ඇඳුනේ ඒ අතරේ. 

සහෙලිව මේ වගේ තුරුළු කර ගන්ට එයා කොච්චර කල් පෙරුම් පිරුවද? මුව පැටියෙක් වාගේ තමන්ගේ පපුවේ මුණ ඔබාගෙන වෙඩි සද්දේ නෑහෙන්ට වාගේ සහේලි කන් දෙක ත් අතින් වහගෙන!

සීරුවට සහේලි දිහාට පාත් උණු විජිත් හරිම මෘදු මෙලෙක් රෝස මලක් ඉඹිනවා වගේ සහේලිගේ හිස මුදුන ට පුංචි හාද්දක් දුන්න.
මරණ තුනක් ඇති මිනිහෙක් පැණි කෑය!
විජිත්ට හිතුන!