Thursday 7 January 2016

සරණ බන්ධන........ පසු වදන

සිය දියණිය හා කුඩා මුණුපුරා නිදනා දෙස මොහොතක් බලා සිටි හෙලේනා නිහඬ පියවර තබමින් තම කාමරය වෙත ඇවිද ගියාය. ගුවන් තොටුපොළේදී සමන්තාව මුණ ගැසීමට පැමිණි අමුත්තන් පිළිබඳව ඇය ගුවන් ගමන අතරතුරේදී සිය මවට හෙළි කොට තිබුණි. පෙර දිනයේ පටන් සිදු වූ සියල්ලට හෙලේනා කන් දී සිටියේ ඇදහිය නොහැකි දෙසවනින් යුතුවය.

පෙර දින සවස් යාමයේ ඔවුන් නතර වී සිටි හෝටලයේ පහත මාලයේ වූ විවාහ උත්සවය නිමා වන මොහොතේ අහම්බයකින් මෙන් ඒ අසළින් ඇවිද ගිය මොහොතේ සිත සසල කරවන රුවක ඡායාවක් ඇගේ නෙත ගැටුණි. එම රුව බොහෝ සෙයින්... ඔහුට... සමානය. ඇගේ සිත විසි හත් වසරකට එපිට අතීතයකට ගෙන යාමට එම රුව එම මොහොතේදී සමත් විය. මැදි වියද සමග උරුම වූ දුර්වල පෙනුම හේතුවෙන් ඒ ඔහුමදැයි සැක හැර දැනගැනීමට නොහැකි වුවද ඒ ගැන වැඩි වේලාවක් සිත නොයොදවා ගිය කාරියද පසෙක දමා ඇය නැවත උඩු මහළ වෙත ගියාය. ගුවන් තොටුපොළේදී සමන්තාව හමු වීමට පැමිණ තිබුණේ එම විවාහ උත්සවයේ මනාළ යුවලයි. එම මනාළයා සමන්තාගේ පැරණි පෙම්වතායි.

තම දෛවයට තම දියණියටද එලෙසින්ම මුහුණ දෙන්නට සිදු වූයේ මන්දැයි ඇයට සිතාගත නොහැක.

කාමරයට ඇතුළු වූ ඇය අබලන් වූ මේස ලාච්චුවක් විවර කර එහි පතුලේම තැන්පත්ව තිබූ ලියුම් කවරයක් අතට ගත්තාය. එහි සඳහන්ව තිබුණේ ඇය ශ්‍රී ලංකාවේ අවසන් වරට පදිංචිව සිටි නවාතැනේ ලිපිනයයි. ඇය ඒ තුළ වූ ලිපිය දිග හැරියාය. තමා යළි කිසිදා ඔහුව හමු නොවන බව පවසා ඔහුගෙන් සමුගෙන ඇගේ මාතෘ භූමිය වූ නෙදර්ලන්තය බලා පැමිණීමෙන් පසු ඔහු එවා තිබූ ලිපිය එයයි. එය ඈ අතට පත් වූයේ ඔහු එය එවා සත් මසක් පමණ ගත වීමෙන් පසුවය.


 My Dearest Heli,

I don't know why you left me. I looked for you everywhere but you were gone. Please forgive me for my ignorance. But as I told you again and again, my parents were and are bothering me with all those proposals. I only needed time my dear. I only wanted you to give me a little more time to convince them. But you didn't have the patience. I.........
 

හෙලේනා ලිපිය කියවීම නතර කර දැමුවාය. ඇය සිවු වසරකට අධික කාලයක පටන් ඔහු ඉල්ලනා කාලය ලබා දුන්නා නොවේද? එපමණ කල් බලා හිඳීමෙන් අනතුරුවද ඔහු පවසන්නේ ඇයට ඉවසීම නොමැති බවයි. ඇය තනිවම සිනාසුණාය. ඒ සියල්ල ඇයට දරාගත හැකිය. තවත් ඕනෑ තරම් කල් වුවද ඇයට බලා සිටිය හැකිය. නමුත්, නමුත් ඔහු ඔහුගේ ජීවිතය විනාශ කරගන්නා අන්දම ඇයට බලාසිටිය නොහැකිය. ඇය ඔහුගෙන් සමුගන්නට තීරණය කළේ එබැවිනි.

එම ලිපිය ඇගේ අතට පත් වූයේ ඔහුගේ දියණිය ඇගේ කුසින් එළිය දුටු දිනයේය. එම ලිපිය රැගෙන ආ ඇගේ ශ්‍රී ලංකික ඥාතිවරියට සැල වී තිබුණු අන්දමට ඔහුගේ විවාහ දිනයේය.

එනමුදු, ඇය ඔහුට ආදරය කළාය. ඔහු එවා තිබූ එම ලිපියට ආදරය කළාය.

එනමුදු, එය තව දුරටත් තමා සන්තකයේ තබාගත නොයුතු බව ඇය තීරණය කළාය. එය අයිති අතීතයටය. කෙතරම් අමතක කර දැමීමට සිතා සිටියද එම අතීතය ඇගේ දියණිය පසුපසද හඹා විත් ඇති අන්දම සිතාගැනීමටවත් නොහැක. ලිපියද රැගෙන කාමරයේ වූ ගිනි උදුන වෙත ගිය ඇය එය දල්වා ලිපිය දිග හැර රඟ දෙන ගිනි දළු වලට හසු වන සේ එය අල්ලාගෙන සිටියාය. මදින් මද දැවී කළු වී අවසානයේ ඇගේ අතැඟිලි ආසනයේ වූ කොටස පමණක් ඉතිරි වී ඉතිරිය අළු ලෙසින් වා තලයට මුසුව ගියේය. එහි ඉතිරි වී තිබුණේ ඔහුගේ නමයි. 


Saman Deraniyagala

සුසුමක් හෙලූ ඇය එයද ගිනි උඳුන තුළට අත හැර දෑත් පිස දමාගත්තාය. ඇගේ සිත තුළ වෛරයක් නොමැත. කෝපයක්ද නොමැත. තමාද, තම දියණිය ගැනද සිතේ ඉතිරිව තිබූ සන්තාපය ඇය එම ලිපියත් සමගම දවා හළු කොට දැම්මාය. ඇය තම දියණියද සුරතල් මුණුපුරාද සමග ජීවිතයට අලුතෙන් මුහුණ දෙන්නට ඉටා ගත්තාය.


~ සමාප්තයි ~




30 comments:

  1. Shocked.
    ඔයා අන්තිමට අවන්තිවයි සමන්තාවයි අක්කයි නංගියි කලා නේද? නොහිතපු අවසානයක්.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Yes, half sisters. අවසානය වෙනකල්ම කතාවත් එක්ක රැඳිලා හිටියාට, කමෙන්ට් කළාට ගොඩාක් ස්තූතියි වරා මලී. :)

      Delete
  2. මොන බම්බුවටද අතීත මතකයන් තුල ජිවත් වෙන්නේ.. අනාගතේ තියෙන්නෙත් පොඩි කාලයයි...
    ලව් ඔහොමමමයි..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒක නේන්නං අර ලියුම ගිනි තියලා අළු කරලා දැම්මේ. ලව් ඉලව් මළ ඉලව්. :D

      Delete
  3. දැන්නේ දැක්කේ.. මුල ඉදං කියවන් එන්නම්... දැන් ආයෙත් බ්ලොග් කියවන්න වෙලා තියෙනවා...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒක හොඳයි, මුළ ඉඳන් කියවලා අදහස් කියන්නකො එහෙනම්. :)

      Delete
  4. Man katha okkoma kiyewwa.godak lassanai.

    ReplyDelete
  5. Replies
    1. මාත් මේ අපේ කට්ටිය කෝ කියලා හොයනවා තිස්ස අයියේ. පිළිතුරු පමා වුණාට සමාවෙන්ඩෝනෙ.

      Delete
  6. පිච්චු හැදෙන කතා..!

    ආ.... රවියා ඉන්නවා නේද? හරි හරි.. එහෙනම් ඇති කොත්තමල්ලි සාද , පිලිස්සු කුකුල්ලු!

    ReplyDelete
    Replies
    1. කියෝනව.. ගොඩක් ඉවර කරගත්තා පිස්සුවෙන් වගේ කියෝලා.... නියම වැඩක්!!!

      Delete
    2. අවවාදය: අර රවියා එහෙම වැද්දගන්නවා නෙවෙයි ඩිටෙක්ටිව් ටයිප් කතා වලට. එව්වයේ තියෙන මිස්ටිරියස් ගතිය නැත්තටම නැති කොරලානේ අප්පා!

      දෙය්යනේ කියලා රොමෑන්ටික් ඔන්න කමක් නැහැ...

      ඔක්කොම හරිම නිර්මාණශීලි විදියට ලියනවා.
      මම ඉරිසියා කරන්නද?

      Delete
    3. අප්පේ එහෙම කාලයක්..මගෙ මේ ඔලුවෙ තිබ්බ කලු කෙස් ගස් දෙකතුනත් සුදු උනේ අන්දර මල් දමේ හිටපු විසුරුමාන මානවිකාවො කොන්ටෝල් කොරන්ට ගිහිල්ල. ඇයි මමනෙ ඒකෙ චීප් ඇස්සකටිව් ඔපිසර....

      ආය නෑ කොට කජු ගස් හතෙම්ම පැන්න අම්මණ්ඩිල සැට් එකක් තමයි එතන හිටියෙ. එකෙකුට එකෙක් දෙවෙනි නෑ.

      ඔය මල්දමේ අයිඩියා එක මුලින්ම දුන්නෙ අපේ අමාවතී...නම යෝජනා කලේ සිත්තමී...හරිම සුන්දර කාලයක් ඒක.....මම ඊයෙ ඔහෙගෙ කමෙන්ට් එකෙන් පස්සෙ ගිහිල්ල කතා දෙක තුනක් කියෙව්ව...හෙහ්,හෙහ්,

      ෆෙයාරර් සෙක්ස් එකේ උදවියගෙ වැඩ දන්නවනෙ. කොටින්ම අන්දර මල්දමේ හවුල් කාරියො පස්දෙනාම දැන් ලියන්නෙ නැතිම තරං. අර සිත්තමී විතරක් හිටපු ගමං අර එයාගෙ තියනවනෙ ඕල්ම්ටයිම් ක්‍රෂ් එකක් නෝවා කියල. ඒ ගොබිලව මතක් උනාම ඔන්න මොනවහරි ඒ ගැන ලියනව. එච්චරයි. පොඩි කුමාරිහාමි ආගිය අතක් නෑ. මිසිං ඉන් ඇක්ෂන්. උන්දැගෙ වලව්වටත් යන්ට බෑ දැං. ඉන්වයිටඩ් රීඩර්ස් ඔන්ලි.

      ජානුස් ගොයිය ගිහිල්ල ඌරුපුකේ පදිංචි උනායින් පස්සෙ ලිවිල්ල අතෑරියද කොහෙද..හාව හඳ දකින්න වගෙ ඔන්න ඉඳි ආප්ප මතක් උනහම මොකවත් ලියනව.අමාත් මේ ඊයෙ පෙරෙයිද හිටපු ගමං කුල්මත් වෙලා ඩාන්සිං කුයීන් ගැන ලියල තිබ්බ.රන්දිල් නෝනනම් පහුගිය ටිකේ මොන මොනවහරි ලිව්ව..

      පලි- මම හිතාගෙන ඉන්නෙ ලිපි මාලාවක් ලියන්ට..නුහුගුණාපිත ලලනාවන් පස්දෙනෙකු සමඟ මගේ ජීවිතය නොහොත් My Time with some eccentric women at Garland og tales... අන්න ඒකයි මාතෘකාව...හෙහ්,හෙහ්, වෙරි ගුඩ් නෙවද?

      Delete
    4. හප්පේ... ආයෙත් ඒක ගෙනත් මෙතැන දිගාරින්න හදනවද.... දුවන්ටයි කිව්වේ... සැනසිල්ලේ පටන් ගත්ත කතාවක් ඉවරකොරන තැනකට ආව සැනසිල්ලේ කියවන්ට කියල!!

      Delete
    5. ඒ සෙට් එක නැත්තටම නැති වෙලා නේද රවී..

      Delete
  7. කෝ කලින් බ්ලොග් එක? මේකත් අප්ඩේට් වෙලා නෑ සෑහෙන කාලෙකින්...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ආ.. මම මෙතෙන්ට ආවේ පොඩි කුමාරිහාමි බ්ලොග් එක බලන්න ගියාම කැරකුන පාර. ප්‍රෝෆයිල් එකේ තිබ්බ බ්ලොග් හරහා තමා මෙතන නතර උනේ. මම හිතුවා මේක ලියන්නෙත් එයා කියලා..

      Delete
  8. හපොයි ඉතින්

    ReplyDelete
  9. අවුරුද්දක් ගත වෙලා.. ඉතින් කෙසේද?

    ReplyDelete
    Replies
    1. අන්දර මල්දමේ දීර්ඝ නිවාඩුව තවමත් එසේමය...

      Delete
    2. යසිත්,

      අන්දර මල්දම ලියන්ට එකතුවුනේ වැලහින්නියො සෙට් එකක්. දන්නවනෙ වැලහින්නියො ශිශිර තාරක නින්දට (Hibernating) පිවිසෙනවනෙ.

      එතකොට කාලාන්තරේකට ඇහැරෙන්නෙ නෑ. මෙවුන්ටත් වෙලා තියෙන්නෙ ආන්න ඒක...හෙහ්,හෙහ්,

      Delete
  10. මම කතාව කියවල ඉවර කලේ අද. එක දිගට කියවන්න ලැබුණම තමා රසවත්. නැත්නම් එක කොටසක් කියවල අනික් කොටස ලියනකන් බලන් ඉන්න වෙනවනේ. කතාවේ හැම කොටසක්ම හරිම ලස්සනයි. ලියපු හැමෝටම ස්තූතියි. සමන්තයි අවන්තියි අක්කයි නංගියි කියල දැනගත්තනම් හොදයි කියල හිතෙනවා. තවත් ලස්සන කතා කියවන්න බලාගෙන ඉන්නවා. comments කියවන එක ඔක්කොටම වඩා රසවත්.

    ReplyDelete
  11. Great information
    Invite travelers coming to srilanka most popular safari destination yala national park
    holidays srilanka

    ReplyDelete